Hilbrand Westra – Mannenweekenden, man-vrouw verhouding in Europa en Azië

Je vertelde net zo mooi ‘’ik heb leren houden van mijn vader’’ en je gaf ook recent een weekend mannenwerk. Een weekend mannenwerk, waarom eigenlijk?
Dat is ontstaan omdat ik zelf een aantal weekenden mannenwerk heb gedaan. Die mannenweekenden hebben mij heel goed gedaan. Wat ik alleen een beetje miste, was het systemisch trauma-werk daarin. Dat is een belangrijk onderdeel voor het ontwikkelen van de persoon in de man en daar mag best wat meer aandacht aan besteed worden. Dat is de reden geweest waarom ik zelf een weekend ben gaan organiseren.

Is het nodig dat mannen een apart weekend hebben?
Ik vind van wel. Ik weet dat hier in dit beroepsveld wat discussie over is. Maar waarschijnlijk zullen de mannen die hebben meegedaan toch wel beamen dat je in een kring van alleen mannen een andere positie en plaats ervaart dan als er ook vrouwen bij aanwezig zijn.

Je hebt veel ervaring in verschillende culturen. Als je kijkt naar bijvoorbeeld Korea/ Azië en Nederland, hoe doen we het man-vrouw stuk hier anders?
Gek genoeg is in Zuidoost-Azië de rol en positieverdeling nog heel erg klassiek gescheiden. Mannen trekken met mannen op en vrouwen met vrouwen. Ik dacht in eerste instantie samen met de Nederlandse mensen dat ik dit een beetje achterhaald vond. Mijn eerste reactie was Jemig, de mensen lopen hier dertig jaar achter. Maar in de loop van de jaren, omdat ik veel heen en weer vlieg tussen Azië en Europa, ben ik er eigenlijk achter gekomen dat ik zelf daar heel erg goed in floreer en dat het juist heel goed is voor de mannenenergie en vrouwenenergie.

Het geeft een soort rust en ruimte voor mannen en vrouwen?
Ja, voor beide kanten eigenlijk. Ik denk ook dat heel veel vrouwen in Azië de gemengdheid die wij in Europa kennen helemaal niet zouden wensen.

Dus het lijkt een beetje alsof we ons doel voorbij gerend zijn?
In zekere zin zou je dat wel zo kunnen formuleren.Wat denk ik veel belangrijker is, is dat we zo op het punt zijn gaan zitten van gelijkheid en gelijkwaardigheid. Ik denk dat we op dat punt ons doel voorbij zijn gerend.

Gelijkwaardigheid is niet gelijkheid?
Dat is een filosofische discussie, daar wil ik heel lang met je over in gesprek gaan, dat doen we een andere keer.

Wat voor mij de grensbepaling is, is gewoon heel biologisch. Het mannenlichaam heeft een andere historie dan het vrouwenlichaam. Het vrouwenlichaam heeft andere wensen dat het mannenlichaam. Ik denk, in plaats van dat we gaan spreken over gescheidenheid dat we het moeten hebben over wat maakt hen daar nou uniek aan en wat hebben ze eigenlijk voor behoeftes die we kunnen beantwoorden? Dat is voor mij meer het uitgangspunt.

Wil je Hilbrand ontmoeten en aan het werk zien?
Kom dan zondag 5 mei 2019 naar Voetstappen in het Veld.