De motivatie van de leerling – voor wie doen ze het?
Doen leerlingen het altijd voor iemand anders?
Ja, heel dikwijls willen ze hun ouders behagen maar in feite moeten ze leren voor zichzelf hé. Maar door slecht gedrag te vertonen, zijn ze ook aan het zorgen voor de leerkracht of voor een andere leerling in de klas die niet gezien wordt.
Hoe bedoel je die?
Ja dat is niet zo evident hé. Index-leerlingen noem ik dat, dat zijn leerlingen die zich meestal in de klas zelf niet zo heel goed voelen en die gaan dat tonen door met propjes te gooien of niet willen mee te werken of veel kabaal te maken.
Maar die leerlingen die voelen onbewust, die weten dat niet altijd bewust, dat er in diezelfde klasgroep nog een leerling is die zich nog slechter voelt dan hij. Ja, en die niet gezien wordt door het management en door de leerkrachten. En die leerling, die index-leerling die voelt ook dat het systeem in de school niet in balans is. Als je het gedrag van zo een leerling niet kunt bijsturen dan weet je zeker dat het over een index-leerling gaat. Want die gaat op die 3 niveaus weerspiegelen: er is hier iets niet in orde. En die doet dat omdat die streeft , dat is die zielenbeweging, naar een balans en harmonie in de klas en in de school. Die is bereidt om daarvoor risico’s te nemen om bijvoorbeeld uit de school gezet te worden of door straf te krijgen om dat toch naar boven te krijgen. Het is niet op zo een manier dat scholen naar problematiek kijken maar vanaf ze dat doen zullen ze merken dat dat gedrag van die jongere uitdeint en terug in evenwicht komt maar ook voor zichzelf. Ja, dat is mijn missie om dat te vertellen in de scholen. Want dat maakt zoveel duidelijk dat maakt gigantisch veel duidelijk.
Het gaat niet over die ene leerling, maar het kan zijn dat hij zorgt voor het geheel, of dat hij terugspiegelt?
Ja, dat is wat die doet.
Ik denk dat er weinig scholen zijn die er zo naar kijken.
Maar degene die het doen, degene die naar opstellingen, onderwijsopstellingen komen die zien het wel en die herkennen het dan ook. En dat maakt zo een diepe indruk. Dat men daarmee aan de slag gaat.
Mag ik er een voorbeeld over vertellen, da’s misschien duidelijker.
Er was ooit een leerling een 12-jarige, die uit de school gezet zou worden en de klasleraar die dacht: dat klopt hier niet. Die is naar een onderwijsopstelling gekomen, die heeft dat laten opstellen. Dat was een leerling met ADHD en die gooide met de stoelen en zo en pesten, en van alles slecht gedrag. En wat wij zagen in die opstelling is dat die leerling gigantisch gemotiveerd was om te leren. Dat die een rugzak mee had vanuit zijn persoonlijk systeem. Maar die leerling die verwees ook naar een andere leerling in de klas die zelfmoordneigingen had. Ja. En die leerling die toonde ook aan dat hij werd aangestuurd nog door iemand anders in de klas, dat hij gewoon de uitvoerder was van iemand die dat aanstuurde. En dan is die leerkracht met die resultaten van die opstelling naar de school gegaan. Die jongen is kunnen blijven, dat meisje dat hebben ze gevonden en daar hebben ze hulp aangeboden. Ja, dat is er toen gebeurt. Weet je wat dat doet met een leerkracht die dat zo’n dingen, die dat gezien heeft? Dat betekent hier meer dan alleen maar slecht gedrag. En die kan dan een bijdrage leveren ook aan die jongen die enorm bereid was om te leren. Zo een leer goesting dat die had.
Plus het meisje wordt gesteund om het leven te pakken. Wow, Mooi.
Dat geeft rust in de klas weer. Dat geeft rust ook voor de andere leerlingen.
Het is ook zo dat de leerlingen ook wel eens toetsen is alles veilig en natuurlijk als een ADHD heel ver kan gaan en er gebeurt iets en ze komen terug bij elkaar. Dat is beter dan dat ze weggestuurd worden.
Natuurlijk. Want als er iemand wordt teruggestuurd, wat gebeurt er dan, dan komt er een gat vrij. Iemand anders gaat daar inspringen en die gaat dat gedrag overnemen. en je blijft in hetzelfde patroon zitten. En zo krijg je soms scholen waarin een bepaalde klas altijd een problematiek vertegenwoordigt.
Vooral als je al leerlingen hebt weggestuurd en het blijft altijd.
Ja, het is dus een index-klas die aanduid dat er ergens een grote onbalans is.
En dat is echt mijn passie, daar wil ik altijd maar over vertellen omdat die balans terug te creëren. Dat is mijn drijfveer ook als ik onderwijsopstelling doen. Ja, daar word ik helemaal blij van.
Wil je Hilde ontmoeten en aan het werk zien?
Kom dan zondag 5 mei 2019 naar Voetstappen in het Veld.